گاهی کسانی هستند که قدرتِ درونیِ زیادی دارن ولی توو زندگی نمی تونن احساسِ کامیابی داشته باشن و بر خلاف این، دسته ای از آدم ها هم هستند که با این که "من"ِ قوی ندارند ـ منظورم منِ خودخواه نیستا ـ بسیار هم توو زندگی موفق هستن.
با اجازه ی جعفری بنده منِ قوی دارم ـ بازم می گم منظورم منیّت نیست ـ و گاهی به خاطر تمایلاتِ متعدد و هم زمان استعداد توو اون زمینه ها، گیج و سرخورده می شم چون به هیچ کدومشون هم در عین حال توجه نشون نمی دم و دسترسی به غایت توو اون زمینه ها برام مهم نیست.جعفری هم متوجه شده ولی هنوز راه داره تا به اونجایی برسه که تشخیص دقیق بده که چی کار کنم حسم بهتره.
با جعفری بودن، ولی بهترین حسّ دیروز و امروز و به امید خدا فردامه.
حالا چی شد که اینا رو گفتم خودمم نمی دونم. ولی می دونم که از اول جعفری رو مثلِ "چی" می خواستم! به خاطر همینه که بهش رسیدم.